W piątek późnym wieczorem, ok. 23:30 29 czerwca, w szpitalu przy ul. Szaserów w Warszawie, w wieku 72 lat, zmarła Irena Szewińska - siedmiokrotna medalistka olimpijska, najwybitniejsza polska sportsmenka.
Irena Szewińska urodziła się 24 maja 1946 w Leningradzie. Po roku rodzina przeniosła się do Warszawy. Jesienią 1960 roku pod okiem Jana Kopyty – czołowego polskiego oszczepnika lat 50-tych – rozpoczęła treningi lekkoatletyczne w warszawskiej Polonii. Już po dwóch latach zdobyła pierwsze medale mistrzostw Polski młodzików. Na sukcesy międzynarodowe należało poczekać jeszcze kolejne dwa lata. Podczas rozgrywanych w Warszawie, na stadionie X-lecia, pierwszych mistrzostwach Europy juniorów (wtedy zwanych europejskimi igrzyskami juniorów) zdobyła trzy złote medale – wygrała wówczas bieg na 200 metrów oraz skok w dal, razem z koleżankami triumfowała także w biegu rozstawnym 4 x 100 metrów. Miesiąc po warszawskich mistrzostwach Szewińska pojechała do Tokio, na Igrzyska Olimpijskie 1964 – tam wywalczyła srebrne medale w biegu na 200 metrów i skoku w dal. Wraz z Teresą Ciepły, Haliną Górecką i Ewą Kłobukowską ustanowiła w Tokio rekord świata (43.69) i sięgnęła po złoty medal. To był początek wielkiej sportowej kariery.
W 1965 roku na uniwersjadzie zdobyła trzy medale, rok później na mistrzostwach Europy wywalczyła cztery medale (w tym trzy złote).
Na igrzyskach olimpijskich w Meksyku poprawiła czasem 22.58 rekord świata i triumfowała w biegu na 200 metrów. Do swojej medalowej kolekcji dodała w mieście Azteków brąz w sprincie na 100 metrów.
W związku z ciążą opuściła sezon 1969. Kolejne medale zdobyła w sezonie 1971 – była medalistką halowych mistrzostw Europy oraz mistrzostw Europy. Kontuzja przerwała przygotowania do monachijskich igrzysk. Musiała zrezygnować ze startów w skoku w dal, a w Bawarii zdobyła brązowy medal w biegu na 200 metrów.
Na mistrzostwach Europy w Rzymie (1974) wygrała biegi na 100 i 200 metrów. Na rozegranych zimą 1975 roku w Spodku halowych mistrzostwach Europy sięgnęła po brązowy medal w biegu na 60 metrów.
Kolejny wielki triumf odniosła w Montrealu. Na rozegranych w 1976 igrzyskach złoty medal okrasiła znakomitym rekordem świata – 49.29. Ten wynik do dziś jest rekordem Polski w biegu na 400 metrów.
Dwukrotnie stanęła na podium mistrzostw Europy w Pradze w 1978 roku. Podczas swojego pożegnalnego startu olimpijskiego – w Moskwie – dotarła do półfinału biegu na 400 metrów.
Czterokrotna laureatka Plebiscytu Przeglądu Sportowego, najlepsza lekkoatletka świata 1974 roku wg. United Press International. W tym samym roku prestiżowy amerykański periodyk Track and Field News uhonorował ją tytułem Track & Field Athlete of the Year.
Uhonorowana licznymi odznaczeniami państowymi i międzynarodowymi m.in. Orderem Orła Białego.
Po zakończeniu kariery aktywnie działała w strukturach sportowych. Była członkiem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, zasiadała we władzach Polskiego Komitetu Olimpijskiego. W latach 1997-2009 piastowała funkcję prezesa Polskiego Związku Lekkiej Atletyki.
Polski i światowy sport poniosły niepowetowaną stratę. Środowisko polskiej lekkoatletyki straciło swoją najwybitniejszą postać.
Dama Królowej Sportu dobiegła do swojej życiowej mety.
Cześć Jej pamięci!
