Z głębokim żalem zawiadamiamy, że 28 września br. w Streamwood w stanie Illinois w wieku 65 lat zmarł Stanisław Waśkiewicz, medalista mistrzostw Europy, dwukrotny mistrz Polski w biegu na 800m.
Z głębokim żalem zawiadamiamy, że 28 września br. w Streamwood w stanie Illinois w wieku 65 lat zmarł Stanisław Waśkiewicz, medalista mistrzostw Europy, dwukrotny mistrz Polski w biegu na 800m.
Stanisław Waśkiewicz urodził się 9 września 1947 r. w Drzewicy na Ziemi Opoczyńskiej w województwie kieleckim.
Od lat młodzieńczych interesował się biegami, które wspólnie organizował ze Zbigniewem Gaczyńskim. Będąc w szkole średniej w Łodzi zapisał się do klubu RTS Widzew. Początkowo trenował sprint i skoki, a zwłaszcza trójskok. Gdy był w trzeciej klasie został namówiony przez Tadeusza Gorzechowskiego do wydłużenia dystansu, biegom średnim pozostał wierny do końca kariery. Już po kilku miesiącach treningu wiosną 1966 r. zdobył brązowy medal mistrzostw Polski juniorów w biegach przełajowych w Otwocku, zwyciężył Leszek Balcerowicz (późniejszy wicepremier). Latem zadebiutował w reprezentacji Polski juniorów zajmując trzecie miejsce podczas trójmeczu Włochy - Francja - Polska w Pizie. W 1966 r. podczas I Mistrzostw Europy Juniorów w Odessie sięgnął po srebrny medal w sztafecie 4x400m (partnerami byli: Waldemar Pyrzyński, Wiesław Stryczek i Jan Balachowski).
Po ukończeniu szkoły średniej odbywał służbę wojskową w Bydgoszczy. Przez dwa lata trenował w Zawiszy z samym Zdzisławem Krzyszkowiakiem, mistrzem olimpijskim z Rzymu w biegu przeszkodowym. W 1969 r. poprawił rekord życiowy o ponad 3 sekundy uzyskując czas 1:46.9 (drugi w Polsce i szósty w Europie). W 1970 r. powrócił do Łodzi, do końca kariery (1974) startował w barwach ŁKS-u.
Zdobył dwa medale halowych mistrzostw Europy, srebrny - w Wiedniu (1970) w sztafecie 2+3+4+5 okrążeń, wspólnie z Edmundem Borowskim, Kazimierzem Wardakiem i Erykiem Żelaznym oraz brązowy - w Grenoble (1972) w sztafecie 4x4 okrążenia, razem z Zenonem Szordykowskim, Krzysztofem Linkowskim i Andrzejem Kupczykiem.
Dwukrotnie brał udział w mistrzostwach Europy, zarówno w Atenach (1969) jak i w Helsinkach (1971) dotarł do półfinału. W 1969 r. wywalczył srebrny medal na Spartakiadzie Armii Zaprzyjaźnionych w Kijowie, za Jurijem Arzanowem (późniejszym wicemistrzem olimpijskim z Monachium).
W latach 1969-1972 12-krotnie reprezentował barwy Polski w meczach międzypaństwowych, odnosząc dwa zwycięstwa. Choroba serca wykryta na początku 1972 r. uniemożliwiła Mu start w Igrzyskach Olimpijskich w Monachium.
Był trzykrotnym mistrzem Polski, w biegu na 800m (1970 i 1972) i w sztafecie 4x400m (1968), wicemistrzem (4x400m ’69) i brązowym medalistą (800m ’73). W latach 1969-1973 zawsze plasował się pierwszej piątce w finale mistrzostw Polski na dystansie 800m.
W 1976 r. ukończył studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu.
Po zakończeniu kariery wyemigrował za Ocean. Przez 25 lat mieszkał w 40-tysięczym Streamwood na przedmieściach Chicago, z żoną Marią i dziećmi, Krzysztofem i Moniką.
| Rozwój kariery | ||
| Rok | 800 m | 1000 m |
| 1965 | 2:00.1 (+) | - |
| 1966 | 1:52.6 (31) | 2:25.9 (14) |
| 1967 | 1:50.6 (11) | 2:24.7 (9) |
| 1968 | 1:50.0 (11) | 2:24.3 (11) |
| 1969 | 1:46.9 (2) | 2:23.8 (9) |
| 1970 | 1:47.0 (2) | 2:21.6 (2) |
| 1971 | 1:46.8 (4) | 2:23.7 (11) |
| 1972 | 1:47.0 (2) | - |
| 1973 | 1:48.3 (3) | - |
| 1974 | 1:50.9 (34) | - |
w nawiasie lokata w tabelach rocznych w Polsce
